S., The Black Death: Natural and Human Disaster in Medieval Europe, London: Hale, 1983, ISBN 0-7090-1299-3, OCLC 10411494 . była najwyższa w miastach, takich jak Florencja, Wenecja i Paryż, gdzie ponad połowa mieszkańców zmarła. W październiku 1347 dotarła na Sycylię, zaniesiona tam przez dwanaście galer genueńskich [23], skąd szybko rozpowszechniła się po całej wyspie. zgorzel – czarne zabarwienie tkanek spowodowane przez mikrozatory bakteryjne w naczeniach krwionośnych nosa, rąk i stóp. To najczęstsza postać dżumy, która jest przenoszona zwykle przez pchły – jej objawy pojawiają się w okresie od 2 do 6 dni od ukąszenia.

Dżuma. Streszczenie i opracowanie w 5 Matura z polskiego. Dżuma. Streszczenie i opracowanie w 5

Od czasów starożytnych, poprzez średniowiecze, aż do czasów nowożytnych opisano kilkadziesiąt dużych epidemii (najprawdopodobniej) dżumy, zwanej także „ czarną śmiercią” (od pojawiających się rozległych zmian martwiczo-zgorzelinowych w skórze, przyjmujących ciemną barwę).

Bakterie po dostaniu się do naczyń krwionośnych migrują do węzłów chłonnych, które powiększają się (tzw. Bakteria ta posiada zespół genów nazywanych Yop virulon wytwarzających szczególne wypustki białkowe na powierzchni komórek bakteryjnych oraz endotoksyny. Dżuma dymienicza w niektórych przypadkach wymaga interwencji chirurgicznej, jeśli dochodzi do martwicy tkanek lub zropienia węzłów chłonnych. Dawniej nikt by może nie był pomyślał, że we Florencji można naliczyć tylu żywych mieszkańców, ile w niej się później okazało zmarłych.

Dżuma - największa katastrofa w dziejach Europy - WP Dżuma - największa katastrofa w dziejach Europy - WP

Zazwyczaj nie obserwuje się innych powikłań i po zakończeniu leczenia chory może wrócić do swojego normalnego trybu życia – nie istnieją żadne szczególne zalecenia dla rekonwalescentów. i inni, Distinct Clones of ''Yersinia pestis'' Caused the Black Death, „ PLOS Pathogens”, 6 (10), 2010, e1001134, DOI: 10. Inna forma (…) w której wyrzynają się pod pachami bąble (…) trzecia forma, w której ludzie obu płci porażeni chorobą w pachwinę [35]. Tymczasem w przypadku dżumy płucnej – pestis pneumonica – bakterie znajdujące się w aerozolu wydalanym przez chorego dostawały się do płuc osób zdrowych wraz z wdychanym powietrzem. Zaraza objęła całą Europę, prawdopodobnie z wyjątkiem niektórych wysp lub innych izolowanych terenów.Z Włoch zaraza przeniosła się do Europy północno-zachodniej, zajmując Francję, Hiszpanię, Portugalię i Wielką Brytanię (w czerwcu 1348), po czym zmieniła kierunek ekspansji na wschód, docierając w latach 1348–1350 do Niemiec i Skandynawii. Liczba ofiar dżumy w poszczególnych miastach różniła się, ale we Florencji, jak zauważył Boccaccio, zmarła połowa ludności.

dzuma メタルしかできない -ディストーション TMCオンラインストア dzuma メタルしかできない -ディストーション TMCオンラインストア

W drugiej połowie stulecia w Polsce wzrosła powierzchnia lasów, płace robotników w Krakowie rosły [29], a ceny zboża spadały. Pierwszą wielką pandemią, w której odnotowano charakterystyczne objawy choroby, była dżuma Justyniana z 541 r. W ostatnich badaniach utrzymuje się tendencja do twierdzenia, jakoby 45–50% ówczesnej europejskiej populacji wymarło w ciągu czterech lat.ABC/Reuters (wtorek, 29 stycznia 2008) “Black death ‘discriminated’ between victims (ABC News in Science)”.

Najgorsza pandemia w dziejach ludzkości. Czarna śmierć Najgorsza pandemia w dziejach ludzkości. Czarna śmierć

Wskazują także na brak doniesień o masowych zgonach szczurów przed wybuchami zarazy wśród ludzi w XIV i XVII wieku. Dlatego też podstawą profilaktyki tej choroby jest dbałość o higienę osobistą – częste mycie i odkażanie rąk. Wielu współczesnych uczonych przyjmuje, że śmiertelność wywołana przez czarną śmierć wynikała ze współwystępowania dżumy płucnej oraz dymieniczej z innymi chorobami i przypominają, że nie każda historyczna wzmianka o „zarazie” musi oznaczać dżumę dymieniczą.Najczęściej zauważanym symptomem choroby był obrzęk pachwinowych, pachowych lub szyjnych węzłów chłonnych [31]. Spowodowało to ucieczkę kupców z Genui, którzy w ten sposób zanieśli plagę do Europy południowej (w tym Sycylii), skąd przeniosła się ona później na północ [22]. Według szacunków Światowej Organizacji Zdrowia każdego roku na świecie odnotowuje się od 1000 do 3000 jej przypadków. Niedrożność jelita przedniego powoduje u pcheł głód i związane z nim agresywne żerowanie, mające na celu udrożnienie przewodu pokarmowego, w wyniku czego tysiące pałeczek dżumy pojawia się w miejscu ssania krwi.